داستان عکاسی من از آبشار روان، زیرگذر خودرو و طبیعت سرسبز

سفر با اعضای خانواده آن هم درمسیری زیبا، یکی از لذت های زندگی است. نزدیک هم بودن پدر، مادر، خواهر، برادر، همسر و همزمان صدای خنده کودکان تصویری است که روانشناسان همیشه برای از بین بردن استرس زندگی ماشینی امروزی به آن تاکید میکنند و من هم به دلیل همین غریزه انسانی ( عشق به خانواده) و البته بطور ناخودآگاه، یک روز بار سفر را بستم و به همراه خانواده خواهرم به شمال کشور سفر کردم. ناگفته نماند شمال رفتن خانواده ما چیز عجیبی نیست چون اصالتا شمالی هستیم و بسیاری از اقوام نزدیک در مازندران زندگی میکنند. اما تفاوت این سفر، همسفر شدن با 3 کودک کنجکاو و باهوش خواهرم بود که من هم نفر چهارم آنها شدم و در صندلی عقب ماشین با هم نشستیم فیلم میدیدیم، بازی طراحی میکردیم و بالاخره سر بردن دعوا میفتادیم. همچنین هر ساعت هم به دلیلی ماشین را متوقف میکردیم. به همین علت مسیری که حداکثر با سرعت مطمئنه 4 ساعت طول میکشد را 7 ساعته طی کردیم به ما که خیلی خوش گذشت ولی در مورد خواهر عزیزم که بیشتر نقش مادر و همسرش که راننده ما  بود را نمیدانم خودتان حدس بزنید. 

در یکی از توقف‌ها که به بهانه گرسنگی و اینکه هوای داخل ماشین خفه است و نمیتوانیم غذا بخوریم صورت گرفت کنار یک زیرگذر و ورودی یک راه فرعی در مسیر فیروزکوه ایستادیم هوا بهاری بود ( البته قبلش بگویم این سفر برای قبل از دوران کرونا در سال 97 بود) بوی سبزه تازه و طراوت و سبکی آبشار کنار سبزه ها حس خیلی خوبی به همه ما میداد در آن زمان من هنوز به کلاس عکاسی نرفته بودم ( حالا همچین میگه عکاسی انگار عکاسی حرفه ای رو یاد گرفتی یه دوره مقدماتی رفتی دیگه) ولی چند کتاب عکاسی خریده بودم و آنها را مطالعه کرده بودم و در مورد ثبت نگاه در لنز دوربین مطالبی یاد گرفته بودم بعد از چند عکس که نتوانسته بود نگاه مورد نظرم را ثبت کند بالاخره توانستم عکس مورد نظرم را بگیرم. 

زمانی که عکسها را از دوربین به کامپیوترم منتقل کردم در بررسی عکس متوجه شدم که چقدر زباله پلاستیکی در محیط بود زباله هایی که کم کم دارد جای شکوفه های طبیعت را میگیرد. شروع کردم به ویرایش عکس و سعی کردم زباله ها را از تصویر حذف کنم و پس از آماده شدن به همکاران بخش گرافیک نشان دادم تا شاید بخواهند در پروژه ای ( طراحی چاپی یا بنر برای وب سایت) استفاده کنند اولین حرفی که یکی از همکارانم گفت این بود:

" ای کاش طبیعت مانند عکس ویرایش شده بدون زباله داشتیم حتی دیدن عکس بدون زباله پلاستیکی استرس آدم را کم میکند"

فکر کنم این آرزوی خیلی از ما هست. به هرحال دنیای امروز ما با پلاستیک گره خورده و هر کدام از ما در پاکسازی طبیعت مسئول هستیم.

موارد استفاده این عکس برای تولید محتوا:

بگذریم قصد ندارم که نصیحت های اجتماعی را دوباره تکرار کنم بلکه این صحبت را پیش کشیدم تا بگویم یکی از موارد استفاده از این عکس میتواند به شرح زیر باشد:

• در حوزه آلودگی محیط زیست توسط انسان به وسیله پلاستیک هایی که در طبیعت رها میشوند.
• دومین مورد استفاده در زمینه داستانهای تجاری در وبلاگ سایت و حتی صفحات تبلیغ نویسی شده است مخصوصا در مورد محصولات انگیزشی و یا محصولاتی که منجر به کسب درآمد بیشتر دانشجو میشود.بعنوان مثال برای اینکه مشتری را متقاعد کنید که کسب درآمد تا چه حد میتواند در درک لذت های مادی و معنوی او کمک کند.شاید بگویی اثبات کردن این موضوع مفهومی ندارد چون یک مسئله کاملا واضح است. راست میگویی ولی باز هم از شما میخواهم که متن زیر را بخوانی.

به این تصویر و طبیعت زیبای آن نگاه کن فکر میکنی در سال چند بار میتوانی آن را از نزدیک حس کنی و در محیطی مانند آن آرامش را به خودت هدیه دهی؟ خب اگر در منطقه خوش آب و هوایی زندگی کنی حتی شاید هر روز آن را ببینی و اگر در شهری نزدیک به یک منطقه آب و هوایی سرسبز زندگی کنی با مبلغ ناچیزی و کمی میتوانی به آنجا سفر کنی و چند ساعتی را از زندگی لذت ببری ولی اگر در یک منطقه دورتر باشی و درآمدت هم در حد یک کارمند باشد چطور؟ شاید بگوییم میتوانی....

این داستان میتواند بر اساس درک شما از مشتریهایتان و اطرافیانتان و حتی تجربه خودتان ادامه پیدا کند آن را به عهده خودتان میگذارم و البته در محصولات چاپی مانند پورتفیلو و یا همان کاتالوگ درباره ما مجموعه و ... نیز بنا به دیدگاه کارفرما و گرافیست ها نیز استفاده میشود. کافیست در اینترنت جستجو کنید و کاتالوگ های نمونه را ببینید.